Zdjęcie przedstawiające duży fragment kadłuba odzyskany z miejsca katastrofy samolotu AirAsia QZ8501. Główna sekcja kadłuba została odzyskana 27 lutego 2015 roku, dwa miesiące po pierwszej katastrofie. Wrak został przywieziony do Dżakarty na pokładzie statku Crest Onyx. Stanie się częścią śledztwa. 
Indonezyjska Agencja Poszukiwawczo-Ratownicza (BASARNAS) opublikowała to podwodne zdjęcie części ogonowej samolotu AirAsia Flight QZ8501. Sekcja samolotu została znaleziona przez nurków na Morzu Jawajskim w środę rano, 7 stycznia 2015 r. 
Indonezyjska Agencja Poszukiwawczo-Ratownicza (BASARNAS) opublikowała to podwodne zdjęcie części ogonowej samolotu AirAsia Flight QZ8501. Sekcja samolotu została znaleziona przez nurków na Morzu Jawajskim w środę rano, 7 stycznia 2015 r. 
Indonezyjska Agencja Poszukiwawczo-Ratownicza (BASARNAS) opublikowała to podwodne zdjęcie części ogonowej samolotu AirAsia Flight QZ8501. Sekcja samolotu została znaleziona przez nurków na Morzu Jawajskim w środę rano, 7 stycznia 2015 r. 
Sekcja ogonowa samolotu AirAsia Flight QZ8501 znajdowała się na dnie morza w środę, 7 stycznia 2015 r. Odkrycie wzbudziło nadzieje, że poszukiwacze mogą być blisko odzyskania kluczowych czarnych skrzynek samolotu zawierających rejestrator rozmów w kabinie i rejestrator danych lotu. 
Poszukiwacze zlokalizowali większość kadłuba samolotu AirAsia QZ8501 na Morzu Jawajskim, powiedział w środę szef indonezyjskiej agencji poszukiwawczo-ratowniczej, podnosząc perspektywę, że wkrótce zostanie znalezionych wiele ciał 162 na pokładzie samolotu, który rozbił się w zeszłym miesiącu. 
23 stycznia 2015 r. Nurkowie przygotowują się do wejścia do wody w ramach działań ratunkowych na lot qz8501 w Azji. 
24 stycznia 2015 r. Przygotowanie liny do ciągnięcia z Onyksu Herbu. Lina jest wykorzystywana w nieudanej próbie podciągnięcia kadłuba samolotu Air Asia QZ8501 po katastrofie. 
Zdjęcie przedstawiające duży fragment kadłuba odzyskany z miejsca katastrofy samolotu AirAsia QZ8501. Główna sekcja kadłuba została odzyskana 27 lutego 2015 roku, dwa miesiące po pierwszej katastrofie. Wrak został przywieziony do Dżakarty na pokładzie statku Crest Onyx. Stanie się częścią śledztwa.Sposób, w jaki piloci zareagowali na awarię techniczną, spowodował katastrofę lotu AirAsia na Morze Jawajskie, w którym zginęły wszystkie 162 osoby na pokładzie, poinformowali we wtorek śledczy.
AirAsia Flight 8501 leciał do Singapuru z indonezyjskiego miasta Surabaya 28 grudnia ubiegłego roku, kiedy się rozbił.
Była to jedna z serii katastrof lotniczych, które miały miejsce w Azji w 2014 roku, w tym tajemnicze zniknięcie MH370 nad Oceanem Indyjskim i katastrofa lotu 222 TransAsia na tajwańskiej wyspie.
W katastrofie AirAsia system regulujący ruchy steru samolotu działał nieprawidłowo z powodu pękniętego złącza lutowniczego. Zgodnie z raportem Indonezyjska Krajowa Komisja Bezpieczeństwa Transportu poinformowała, że w ciągu roku poprzedzającego katastrofę rejestry serwisowe samolotów wykryły, że uległ on awarii 23 razy, a odstęp między tymi incydentami uległ skróceniu w ciągu trzech miesięcy poprzedzających katastrofę.
Późniejsze działania załogi lotniczej spowodowały niezdolność do kontrolowania samolotu … powodując, że samolot opuścił normalną obwiednię lotu i wszedł w przedłużający się stan przeciągnięcia, który był poza zdolnością załogi lotniczej do odzyskania, napisano w raporcie.
Innymi słowy, jest to seria awarii technicznych, ale to reakcja pilota prowadzi do katastrofy samolotu, powiedział korespondent lotniczy CNN Richard Quest.
Słabość szkolenia pilotów
Dochodzenie, wspólne wysiłki władz australijskich, francuskich, singapurskich i malezyjskich, wskazuje na słabości szkolenia pilotów w radzeniu sobie z sytuacjami krytycznymi lub gdy samolot jest pochylony pod kątem większym niż 45 stopni.
Naszym zaleceniem dla AirAsia jest przeszkolenie pilotów latających samolotem Airbus, jak wyprowadzać się z równowagi, powiedział śledczy Nurcahyo Utomo.
Dodał, że piloci AirAsia nie zostali przeszkoleni pod kątem tego scenariusza, ponieważ instrukcja dostarczona przez producenta samolotu mówi, że samolot, Airbus 320, został zaprojektowany tak, aby zapobiec zdenerwowaniu i dlatego szkolenie w zakresie wyprowadzania z sytuacji krytycznych było niepotrzebne.
AirAsia od tego czasu wymaga od swoich pilotów szkolenia w zakresie wyprowadzania z sytuacji krytycznych, powiedział Utomo.
Utomo powiedział również, że rejestrator rozmów w kokpicie pokazywał mylące instrukcje od kapitana dla drugiego pilota, który w tym czasie obsługiwał elementy sterujące.
Najbardziej interesującą częścią, jaką można było usłyszeć z CVR, jest to, że za każdym razem, gdy samolot wznosił się, kapitan mówił „sciągnij w dół”… Aby zejść, kapitan musi powiedzieć „pchaj”, podczas gdy, aby wznieść się, kapitan musi powiedz „pociągnij” w odniesieniu do poruszania uchwytem drążka bocznego.
Rejs wymaga tak dużych prędkości, jak powiedział CNN Quest, że piloci reagujący bez pełnej precyzji często mogą być katastrofalne.
Ogromna ilość szkoleń odbywa się na starcie i lądowaniu i tradycyjnie oczywiście jest to 70-80% (wypadków); tylko 10% ma miejsce (miejsce) w fazie przelotu. Ale jeśli coś się wydarzy w fazie lotu, zwykle kończy się to śmiercią.
Samolot wzniósł się szybko przed katastrofą
Wstępne ustalenia z indonezyjskiego NTSC na początku tego roku mówiły, że około 35 minut po dwugodzinnym locie pilot poprosił kontrolę ruchu lotniczego o pozwolenie na wznoszenie się, aby uniknąć sztormowej pogody.
Samolot przeszedł z lotu na 32 000 stóp, wznosząc się stromo do 37 400 stóp w około 30 sekund – coś, do czego samoloty komercyjne nie są zaprojektowane. Jeden z analityków powiedział CNN, że mógł rosnąć w tempie dwa razy szybszym, niż by mógł i powinien.
Kilka minut później samolot zniknął z radaru.
Chociaż w okolicy panowały burzliwe wzorce pogodowe, siedem innych samolotów latających w pobliżu wylądowało bezpiecznie.
AirAsia z siedzibą w Malezji nie miała zezwolenia na lot na tej trasie tego konkretnego dnia.
Indonezyjska indonezyjska NTSC wydała kilka zaleceń dla AirAsia i Airbus, a także indonezyjskich, amerykańskich i europejskich organów regulacyjnych dotyczących lotnictwa, ale oświadczenie nie precyzowało, czym one są.